Borneo

12 augustus - dag 373

Hoi Allemaal!

Zo, mijn reis in paradijs komt tot een einde. Terug richting de westerse wereld. Eindelijk en nu al. De tijd is echt voorbij gevlogen, maar ik kijk ook wel uit naar iets normaler.

Goed, ik zal jullie ff bijpraten over de afgelopen week. Sabine is mij dus komen opzoeken in Singapore. Dat was weer als vanouds. We zijn naar de Universal Studios geweest en gedroegen (en voelden) ons als 2 kinderen in Disneyland. We zaten de hele tijd te giechelen en te doen. De Universal Studios waren wel de moeite waard. Het park was opgedeeld in verschillende thema's met de daaraan gekoppelde films: Hollywood, New York, Egypte (The Mummy), Sci-Fi (Transformers), Jurassic Park, Waterworld, Far Far Away (Shrek), Madagascar. Dit was echt heel goed gedaan. Elke thema had zijn eigen attracties, optredens, personages die rondliepen en heel veel dingen te bekijken. Verder heeft Steven Spielberg mee geholpen met de simulatie van een orkaan in New York. Daar werd een filmpje van hem getoond, waarin hij uitlegde wat er ging gebeuren en dan stap voor stap liet men zien hoe het in z'n werk ging. Dit werd gedaan met wind, water en vuur en toen het afgelopen was ging alles weer terug naar normaal. Verder werd de film Waterworld nagebouwd en nagespeeld (inclusief neppe Kevin Costner, helaas). De tribunes waren opgedeeld in zones: blauw, groen en rood. De eerste zone was blauw. Dat was de zone waarin je zeiknat werd. In de groene kon je nat worden en in de rode zat je veilig (waar wij dus zaten). Van de show zelf werd je niet nat, maar van te voren moest het publiek natuurlijk entertained en opgewarmd worden. Dat doe je door een hele emmer met water vol over iemand heen te gooien en met waterpistolen het publiek in te gaan. De meeste mensen (wij ook) waren al nat van de wildwaterbaan. De wildwaterbaan bevond zich in Jurassic Park. Tijdens de rit ging je door de jungle en langs uitgestorven kazernes. En ik moet heel eerlijk zeggen, er was hier veel werk op gedaan. Het zag er echt goed uit. Uiteindelijk gingen we zo'n kazerne in en kwamen we in een lift. Terwijl wij omhoog geschoten werden zat er natuurlijk de bek van een dinosaurus recht boven ons… inclusief een camera verstopt achter een van de kiezen. Net voordat je de dinosaurus raakte, werd er een luik open gedaan en werd je zo naar beneden geschoven waar je natuurlijk zeiknat werd. Gelukkig was het hardstikke warm! Verder hebben we Shrek in 4D gekeken in het kasteel van de film Shrek en hebben we gewoon lekker rondgeslenterd.

Wat nu wel opviel, is dat alles op Chinezen is ingericht. De grapjes in de shows zijn of in het Chinees, of over de Chinese cultuur. Gelukkig voor ons snapten wij alles gewoon, omdat dat zulke typische dingen zijn waar wij ook grapjes over maken. Ook op Borneo waren het meest Chinezen. We zijn naar een eiland in de buurt geweest en er waren eigenlijk alleen maar Chinezen. He, dat is niet waarom we uit China weg gingen!!!! Maar zo zie je dat elke bestemming zijn eigen gasten aantrekt en dat er op elke bestemming bepaalde nationaliteiten zitten.

In Kota Kinabalu zijn we ook naar een opvangcentrum voor Orang Oetangs geweest. Dit was echt een heel goed centrum. Op het moment hadden ze 4 apen daar, waaronder een baby. De apen worden daar opgevangen nadat ze worden gevonden op locale boerderijen. In eerste instantie gaat het om contact, dat de apen zich weer veilig en geliefd voelen in de buurt van mensen. Daarna nemen ze de apen mee om te spelen (bomen klimmen, slingeren) en zo gaat het steeds een stapje verder de jungle weer in. Uiteindelijk, als ze een jaar of 6 zijn, dan worden ze terug gevlogen en losgelaten in het wild. In het centrum konden we zelf de jungle een stukje in om op een platform naar de apen te kijken. We mochten ze niet aanraken en moesten stil zijn, maar ze waren gewend aan mensen. Helaas moesten deze apen het weer soort van ontwennen. Het wordt tijd dat ze de moeder verlaten en zelf een leven gaan leiden. Verder zijn we bij het baby aapje geweest. Deze werd recht in de achtertuin van het centrum losgelaten. Hij klom ook maar in 1 of 2 bomen, hij was nog aan het wennen. Maar, superschattig! En, het zijn net mensen. De iets oudere apen bijvoorbeeld, die staan rechtop, hebben vingers en reageren het zelfde als kinderen. 1 zat zand in z'n haar te smeren (wat zo te zien erg interessant was), 1 liet zich van een heuveltje rollen (en klom weer naar boven, en liet zich weer rollen, etc.) en de laatste wilde niet dat de verzorger weg ging, dus die klemde zich vast aan de been van de verzorger. Heel schattig, die laatste moest toen aan de hand worden meegenomen en weer terug gezet worden op hun plateau.

Na het noorden van Borneo, zit ik nu in het zuiden voor een weekend duiken. Nou moet ik zeggen dat het wat anders gelopen is dan dat ik had bedacht (en geboekt). Vrijdagochtend moest ik me om half 8 melden bij de receptie, vanuit daar zou dan om 8 uur de boot gaan. Wat ik geboekt had was: 9 duiken waaronder 3 in Sipadan, een vergunning voor Sipadan, 2 nachten overnachting op Mabul en voor 3 dagen eten en drinken. Van te voren had ik al wat gedoe gehad met deze organisatie, maar ik had al een voorschot betaald (50%) dus ik kon niet meer wisselen. De eerste email die ik van hun terug kreeg begon met: "Beste Bart". Uhm.. Ja. Verder kreeg ik de verkeerde data bevestigd en kreeg ik zelfs na mijn voorschot te horen dat alles al vol was (?). Email terug gestuurd met mijn reactie dat ze me dit bevestigd hadden en toen kreeg ik als reactie: "Oh ja, dat klopt, voor jou was het al vast gezet". Dus, toen ik daar kwam moest ik heel even wachten. Ondertussen zat ik het bord te bekijken waarop alle mensen in-house stonden. Daar stond ook mijn naam met erachter "Geen Vergunning". Hmm… dat weet ik niet hoor. Maar inderdaad, toen het puntje bij paaltje kwam bleek dat ze geen vergunning voor mij hadden om te gaan duiken in Sipadan. Daar was ik natuurlijk niet blij mee. Ten eerste, dat hadden ze me moeten laten weten (al helemaal toen ik vernam dat dit bekend was 1 dag nadat ik geboekt had) en ten tweede, ik ga hier natuurlijk niet voor betalen. Nou kreeg ik de keuze: of ik zou mijn duiken in Sipadan omwisselen naar een andere locatie, of ik moest het erop gokken dat iemand zou cancellen of dat ze nog iets zouden vinden, of ik kreeg geld terug. Ik ging voor het laatste en heb de overgebleven 6 duiken verspreid over de 3 dagen. Nu heb ik 3 duiken minder, maar nog wel steeds de 6 andere, de 2 overnachtingen en eten en drinken voor 3 dagen en ik heb maar 50% betaald. Dit is zelfs nog goedkoper dan het pakket (6 duiken, 1 overnachting, 2 dagen eten en drinken) dat zij aanbieden. Ideaal! Maar goed, daarna werd de indruk nog minder. Uiteindelijk zijn we om 9 uur (ipv 8 uur) met de boot weg gekomen en het was meer dan een uur varen. Toen zijn we eens gaan rekenen of je uitkomt met 3 duiken op een dag. Niet dus! Beetje chaos hier. Er is geen een boot op tijd vertrokken. Maarja, nu ik 2 duiken op een dag heb, maakt het helemaal niets uit. Reken gewoon een half uur later, dan ben je nog steeds op tijd. Verder heb ik het hier wel goed naar m'n zin hoor! Het eten is prima en er worden zelfs snacks en tussendoortjes geserveerd. Verder is het duiken zelf ook erg mooi en duik ik de helft van de tijd prive met 1 van de instructeurs. En aangezien hij een beetje moeite met mijn naam heeft, ga ik nu door het leven als Baileys :) (Ik heb hem omgedoopt tot Poncho, hij is Spaans) Achja, daar kan ik ook wel mee leven! We hebben wel heel veel lol gehad. Hij zei van te voren: "Als je iets cools ziet, dan wil ik het ook zien. Ik wil niet na de duik horen, Oh, Ik heb dit gezien!" Dus, toen ik iets zag, een vis wat op een steen leek, riep ik m er ook bij. Maar hij zag niets, dus ik maar wijzen en wijzen. Maar wat bleek nou, het was een steen. Geen vis die op een steen leek, het was een gewone steen op de bodem van de zee. Ik moest heel erg hard lachen, maar dat verging mij snel, want tijdens het lachen liep m'n masker vol met water. Nouja, ik had hem wel gewezen op een soort van zeeslang waarvan hij zelf de naam ook niet wist. Yes! Wel ideaal dat je niet in een groep duikt, want nu konden we tot het einde onder water blijven. En het einde was niet dat onze lucht op was, nee, het was dat we uit het water moesten in verband met de verhouding van zuurstof in je bloed. Je mag niet langer dan een bepaalde tijd duiken, en je moet ook zoveel tijd tussen de duiken houden.

Dus hieruit bestond mijn weekend. Op tijd uit bed, ontbijten, duiken, lunchen, duiken, snacken, spullen schoonmaken, douchen, diner, relaxen, op internet (er is alleen elektriciteit 's avonds en 's nachts, dus ook wifi), filmpje kijken (nouja, een halve of een kwart, toen viel ik al in slaap) en dan lekker slapen.

Verder wordt er natuurlijk het nodige afgeroddeld over de duikers. Er arriveerde namelijk een groepje russen van rond de 50 jaar oud. 2 mannen en 2 vrouwen. En die hadden nogal een hoge dunk van zichzelf, spraken nauwelijks engels en wilden ook niet luisteren. Ze brachten hun eigen wetsuits me (die te klein waren), hun eigen regulators (waar onderdelen van mistten) en wilden niet aannemen dat dit niet ging werken. Nou waren de instructeurs gister al zat van ze, dus vanochtend werd er gewisseld en was Hao de pineut. En Hao is een jongen uit Maleisie, heel lief, beetje verlegen en slist een klein beetje maar ik kan echt heel goed met hem opschieten. Toen hij terug kwam van het duiken vroeg ik: "hoe was het?". Het enige wat hij hoofdschuddend zei was: "ik wil het er niet over hebben, ik wil het er niet over hebben." Het verhaal kwam iets later. Met 2 duikinstructeurs hadden ze de 4 Russen meegenomen. Er gingen maar 3 het water in, want de 4e was zeeziek. (Omdat het had gestormd waren de golven wat hoger, veel mensen, inclusief ik, werden zeeziek maar wanneer je in het water bent dan voel je je gelijk beter dus ik heb wel gedoken) Er was van te voren afgesproken, als je de groep kwijt raakt, dan blijf je 1 minuut waar je bent, zodat de instructeur je kan vinden en dan ga je omhoog naar het oppervlakte. Gelijk nadat men na beneden ging, waren ze de 1e Rus al kwijt. Dus, Hao zei tegen de andere instructeur, als ik binnen 2 minuten er niet weer ben, dan moet jij met de 2 overgebleven Russen naar boven komen. Dus, 2 minuten verstreken, 3 verstreken, 4 verstreken. Dus, de 2e instructeur wilde de Russen naar boven brengen, maar die hadden er geen zin in. Ze hadden immers nog veel lucht over?! Dus, zei zwom langzaam aan omhoog terwijl ze gebaarde dat de Russen mee moesten komen. Nou, uiteindelijk was het zo dat de 2 instructeurs boven waren maar dat er geen Russen te zien waren! Nou waren ze aan het duiken bij een olie platform die is omgebouwd in een resort. En vanaf daar kon men de 1e Rus zien. Dus, zij weer naar Hao roepen dat ze zijn duiker gevonden hadden, maar wat was die ver afgedwaald! En het beste moet nog komen, de Russen blijven 10 nachten met een totaal van 30 duiken, waar echt niemand meer op zit te wachten!

Van Mabul ben ik naar de haven gegaan met 2 Zwitsers, en die zitten nu in hetzelfde hotelletje. We hebben verschillende vluchten morgen, maar gaan waarschijnlijk wel samen met de taxi naar het vliegveld (1.5 uur rijden). Op het moment ben ik mijn backpack aan het ompakken van zomer naar winter en ben ik ff de was aan het doen.
Morgen heb ik een hele reis. Eerst 2 uur naar het vliegveld dan vlieg ik naar Kota Kinabalu, daar heb ik 1.5 uur om opnieuw in te checken (verschillende vluchten) dan vlieg ik naar Kuala Lumpur, moet ik weer overstappen en dan naar Perth waar ik dinsdagochtend aan kom. Het is daar tussen de 11 en 21 graden. Dus. Lekker spijkerbroek en sweater.

Zo, ik geloof dat ik zo maar eens in bed kruip, ff filmpje kijken en dan lekker slapen. Ik ben hardstikke verbrand (foto's op aanvraag bij mama) van de week en heb last van de zon gehad (misselijk/flauwvallen) + zeeziek dus ik moet ff goed voor mezelf zorgen met genoeg water, vitames (handig in bruistablet) en genoeg slaap.

Oh, en een laatste opmerking, iets wat ik straal vergeten was. Vorige week was ik precies een jaar van huis! Jeej!

Welterusten en tot spreek ze!