Pat Sin Leng Country Park

11 Augustus - Dag 6

Nou, het is hier inderdaad een stuk warmer dan in Nederland!
Vandaag geen regen zoals voorspeld (had ik me er eindelijk op voorbereid!!) maar een dag vol zon en wolken.
Lekker weer, dit keer. Niet te warm, gewoon lekker.

Helaas, heb mijn vakantie geld niet aangevuld in Macau. Denk ook niet dat ik de juiste kleding aan had om binnen gelaten te worden;)

Goed, vandaag had ik me eigenlijk voorbereid op een dag vol met regen. Dus ik dacht, lekker uitslapen, rustig aan doen en dan gewoon ergens heen gaan met mijn mooie roze paraplu. Maar toen ik om half 10 wakker werd, scheen de zon gewoon! Dus, snel bedacht wat ik zou gaan doen, spullen gepakt en op pad gegaan.

Vandaag ging de bus richting Hok Tau, waar vandaan je het Pat Sin Leng Country Park in kunt lopen. Daar had ik een tocht gevonden (Wilson trail) waarvan ik een stukje wilde gaan lopen. Dit keer was de bustocht iets anders. Omdat Hok Tai echt een gat met een paar huisjes is, gaat er een minibusje heen. Zo'n minibusje heeft maar 16 stoelen, dat komt voornamelijk omdat alles voorin bij de chauffeur volgebouwd is. Het busje wordt ook maar half benut! De deur zit in het midden en aan de voorkant vind je de chauffeur, jerrycans, het ding waar je kunt betalen, een krat met flesjes en tasjes en nog een heleboel rommel! Dit minibusje stopt ook niet bij de normale busstops (die hebben ze ook niet…) maar als je de bus uit wilt, dan roep je gewoon. Als er dan ook iemand roept dat ie eruit moet dan gaat ook BAM de rem erop!! En als je de bus in wilt, dan ga je gewoon ergens op de weg staan zwaaien! Verder spreekt men in dit gedeelte van Hong Kong dus geen Engels en hebben ze geen normale wc's.

Het was dus nogal een probleem om de ingang van het pad te vinden. Omdat niemand daar begreep wat ik nou wilde, ben ik maar een kant opgelopen. Al snel kwam ik een blank persoon tegen die er sportief uitzag en waarvan ik dacht dat hij vast wel Engels zou spreken. Nou, voordat ik überhaupt iets kon zeggen, kwam hij er al aan: waar ik naar op zoek was en wat ik hier deed. (met Engels accent!) Bleek dat het een Brit was die in dat gebied woonde. Dus heb ik hem naar het Wilson trail gevraagd. Nou, die kon hij wel. Maar of ik wel genoeg water bij me had, en of ik wel wist waar ik aan begon??!! Ja hoor, dat was helemaal in orde, totdat hij aanwees welke bergen ik op moest!! Slik! Gelukkig was hij zo aardig om me een heel stuk heen te brengen, aangezien hij die kant ook op wilde. Gelukkig maar, want anders had ik het nooooit gevonden! Ik bleek ook precies de verkeerde kant op te zijn gelopen! Toen hij met mij mee naar het goede punt liep, vertelde hij ondertussen wat de bordjes aan de kant van de weg aangaven. Er waren namelijk bordjes met een getal die ook weer op mijn kaart stonden. Zo kon ik zien waar ik was. Niet dat je het nodig had, want eenmaal op het goede pad, werd alles met bordjes aangegeven. Hij vertelde ook, dat ik na ongeveer 4 uur bij het eind zou moeten zijn. (4 uur!!! Ik kan geen 4 uur lang bergen opklimmen!!!!!) Dus toen wij omhoog liepen (nog niet eens het pad bereikt) begon ik enigszins te twijfelen aan mijn enthousiasme. Het duurde niet zo lang, of ik was al buiten adem en dan was de tocht nog niet eens begonnen!! Maar goed, de eerste (van de 7) berg scheen de mooiste te zijn, dus ik kon altijd daar heen gaan en dan weer terug naar de bus lopen. Dat was veiliger aangezien het hier om 7 uur al donker is en ik nooit genoeg drinken bij me had voor 4 uur lang bergen opklimmen midden in de brandende zon.

Dus ik had besloten om het gewoon lekker rustig aan te doen en te genieten van het weer en het uitzicht en dan na de eerste berg lekker weer om te keren. Dat was maar goed ook! Bovenop de berg stond een bordje met hoe ver ik was, en dat was niet zo ver, hoor! Maar, ik heb gezien waar ik voor kwam, heb lekker gepicknickt en ben toen weer terug gegaan.. Wat ook nog een uur duurde.

Toen ik terug naar de bewoonde wereld wilde, ben ik op de busroute al zwaaiend voor de bus gesprongen. Ha! Dit keer iemand die een klein beetje Engels sprak. Of hij naar Fanling ging? Ja, daar ging hij heen. Al gauw zat de hele bus vol met van die dorpelingen, die mekaar allemaal schenen te kennen. Dus was ook ontzettend grappig toen iemand ging zitten zonder te betalen!!! Hahaa.. Luid geroep, gelach en gekakel! Ja, daar kwam die vent dus even niet mee weg!!! Tsjah, humor hadden deze mensen wel! Het meeste kon ik nog wel begrijpen ook, omdat er verder geen niveau in zat. Even later werden 2 meisjes uitgezwaaid door hun oma. Ging de buschaffeur 5 keer de deur open en dicht doen, of oma toch niet mee wou? Dat arme mensje, snapte er helemaal niks van. Nou, de rest had er wel lol in! Weer dat gekakel, gelach en geroep naar elkaar en naar de buschauffeur… Daarna ging de telefoon van de chauffeur af: "Hello???? …. …. Heel gesprek …. Bye Bye!!!" En ondertussen de rotonde nog over racen! Tsjah, als het om gezelligheid gaat hebben die Chinezen alle tijd, maar als het kan dan racen ze met die busjes rond! Echt joh! Door straatjes waarvan je denkt: hier past geen bus door heen! Nou, jawel hoor! Alles kan!! Gewoon toeteren en gas geven! Maargoed, ben heelhuids terug gekomen en zelfs bij de goede halt uitgezet: "Miss! Fanling!!! For you!!" Aah.. Dankjewel!! Dit keer had ik het wel gezien, aangezien er met koeie letters Fanling Station stond;) Maar daarom waardeer ik het niet minder!!

Even uitleg over de foto's van vandaag. Op zich spreken ze voor zich hoor!
Nou, de meest charmante foto's, foto nummer 4 en nummer 5. Pff.. Ze laten wel goed zien hoe ik me voelde en hoe ik eruit zag. Zweten, rood hoofd, moe en heel erg blij om boven te zijn en te genieten van zo'n uitzicht! En de stilte.. Het was daar echt helemaal stil, zelfs geen krekels die tjirpten. Dus daar hield ik lekker pauze, bij het beekje die uiteindelijk naar het meertje van de volgende foto's liep.
Maar op de 6e en 7e foto kun je het meertje zien. Dat is het Hok Tai water reservoir. Daar begon het pad. Daar stopte mijn bus dus niet! Dat was nog een heel stuk verder!
Op de laatste foto kun je 3 heuvels zien. De 1e (helemaal links) zit half in beeld, de andere 2 zitten dicht bij elkaar.
Nou, ik ben rond de middelste gelopen, naar de achterkant van die berg.
Ja, ver hé!!!! Nou dat vond ik ook! Ik was ook heel blij toen ik kon douchen!

Verder heb ik lekker pannenkoek gegeten (hebben ze hier ook in een soort van fast food/take out achtig iets) en zit ik lekker achter m'n laptop te wachten totdat papa, mama en arjan eens een keer iets tegen mij zeggen op msn!!!!! Waarom ben je online als je toch niks zegt!!!!!

Tot horens!!